در کتاب تقویت نیروهای روحی و روانی نوشته زاک مارتین خواهید خواند: هدف از تمرکز در معنای عادی و معمولی حالتی است که توجه فرد بر شخص یا موضوع خاصی متمرکز شود تا قابلیت و پدیده ای خاص ظاهر شود. وقتی به شدت مایلید به یکی از حالات ادراک فراحسی برسید، باید از این کار احتراز کنید. برعکس، در این مواقع باید به وانهادگی و بی اعتنایی روی آورید.
تمرکز نوعی کوشش و فعالیت به شمار می رود و هر نوع فعالیتی با درجاتی از فشار و اظطراب همگام است. در شرایط وجود فشار روحی، نمی توان به دریافت های فراحسی دسترسی پیدا کرد.
یک امتحان ساده انجام دهید:
برای به یاد آوردن شماره تلفن یکی از دوستان قدیمی که فراموشش کرده اید، تمرکز کنید و این تمرکز شدید را مدتی ادامه دهید. تمرکز بیشتر نوعی فشار عضلانی به بار می آورد، به این دلیل که هر تمرکزی مثلاً با انقباض عضلات تنگ کننده ی چشم و عضلاتی که بر پیشانی چین می اندازند همراه است.
در موارد شدیدتر حتی ممکن است با انقباض مشت و فشار دندان ها بر یکدیگر همراه باشد. بسیاری از افراد در موقع تمرکز تمام این فشارهای جسمانی را بر خود روا می دارند. واضح است که این فشار با آنچه برای تفکری شفاف و روحانی لازم است، شدیداً تضاد دارد. در چنین وضعیتی نمی توان به روشن بینی رسید.
برگرفته از کتاب:
تقویت نیروهای روحی و روانی
زاک مارتین
دکتر رضا جمالیان / علی بیات
نشر لیوسا
