جاده آرامش، به راستی اسم زیبا و پرمعنایی است! یعنی مسیری که مقصدش آرامش است. آن چیزی که تمام آدم ها به دنبالش هستند و در کلام و رفتار می طلبند. برای رسیدن به این گنج باید به سفری برویم که مبدأش امروز ماست یعنی هر آنچه امروز هستیم و مقصدش آرامش است. این سفر، سفری است درونی و رهاورد این سفر فقط آگاهیست! آگاهی یعنی دیدن آنچه می خواهیم، آنچه داریم، یعنی دیدن این لحظه با تمام آنچه هستیم بدون در نظر گرفتن بد و خوب، زشت و زیبا، فقط دیدن همان که هستیم و داریم.
همچون گوهری درخشان که از دل تخته سنگی تیره و ناهموار ، با دستان سنگ تراش نمایان می شود
تو نیز درون خود گوهری داری، به نام من (خودت)
و تنها خود تو می توانی با حرکتی درونی، گوهر خود را بیابی
سنگ تویی!
سنگ تراش تویی!
گوهر تویی!
و مسیر جاده آرامش، مسیری ست که ...
جاده آرامش / مجید کیوان فر / نشر لیوسا
